De Zweedse jazzpianist Bobo Stenson is inmiddels 80 jaar en mag eigenlijk wel op zijn lauweren rusten, hij is al actief sinds de jaren ’70. Hij werkte met grootheden als Sonny Rollins, Stan Getz, Don Cherry, Charles Lloyd en Jan Garbarek. Hij maakte meer dan 30 albums sinds 1971, het merendeel op het iconische ECM label.

In zijn vorige album Contra la Indecision uit 2019 bracht hij een soort terugblik op zijn carrière met zijn trio met Anders Jormin (1957) op contrabas en Jon Fält op drums. Ook op “Sphere” is dit trio te horen. Op dit nieuwe album is er geen sprake van enige vorm van terugblik, een aantal nummers zijn geïnspireerd op de orkestrale muziek uit het begin van de 20ste eeuw. Het openingsnummer “You shall plant a tree” is een compositie van de Deense componist Per Norgárd (1932), “Unquestioned Answer – Charles Ives in memoriam” van Anders Jormin, is een soort antwoord op “The Unanswered Question“ van de Amerikaanse componist Charles Ives. “Valsette op.40/1” is een compositie van Jean Sibelius, ook wel de Finse Wagner genoemd.

Ondanks het aantal klassiek getinte nummers is dit toch duidelijk een jazz album. Ook in het openingsnummer van Norgárd is dat het geval, de vrolijke melodie en het lichtvoetige pianospel rieken duidelijk naar jazz. “Unquestioned answer” is een fraai samenspel van Stenson en Jormin, pianoklanken die zich langzaam oplossen als verwaaiende wolken en een fraai gestreken bas en veel stiltes die de intensiteit benadrukken. “Spring” van de Zweedse componist Sven-Erik Bäck (1919-1994) laat een verstild muzikaal landschap horen waarin de luisteraar wordt ondergedompeld.

“Kingdom of coldness” van Jormin is weer een verfijnd muziekstuk vol sfeer en spanning, zo geheel eigen aan (goede) jazz. Het is puur genieten, het luisteren naar het invoelende samenspel van dit trio. “Communion psalm”, ook van Bäck, is een gedragen stuk, ontroerend en daarom (gelukkig) niet onmiddellijk doet denken aan een psalm. “The Red Flower” van Jung-Hee Woo is opmerkelijk in die zin dat het met zijn lichte swing het meest jazzy stuk is op dit album. “Ky and beautiful madame Ky” van de Noorse componist Alfred Jansen brengt ons weer terug naar de stille introverte muzikale sfeer waarin dit trio meester is. Een van de hoogtepunten is de versie van “Valsette op.40/1” van Jean Sibelius, ook hier spelen de spaarzame noten en de stiltes een grote rol, hier extra versterkt door de schrille klanken die Jormin uit zijn bas tovert. Een waar meesterwerk van Bobo de klavierleeuw die zelf geen compositie heeft bijgedragen aan dit fraaie album, een album voor fijnproevers las ik elders en daar sluit ik mij graag bij aan.

Jan van Leersum.